wodniak jądra u dziecka operacja

przyczyny: skręt jądra, zapalenie jądra, uraz – kopnięcie, pęknięcie jądra, ostry wodniak jądra; T: Ostre schorzenia jamy brzusznej. 1 niedrożność mechaniczna przewodu pokarmowego 2 zapalenie wyrostka robaczkowego 3 perforacja przewodu pokarmowego 4 krwawienia do jamy brzusznej Cezary Makulski, pediatra: Najczęstszymi zmianami w obrębie zewnętrznych narządów płciowych u noworodków płci męskiej, jakie mogą niepokoić rodziców to: wnętrostwo, wrodzony brak jednego jądra lub obu jąder, wierzchniactwo, spodziectwo, wodniak jądra lub obydwu jąder. Pediatra – neonatolog już podczas pierwszego badania Stopa płaska u dziecka stanowi częstą przyczynę niepokoju rodziców. W większości przypadków płaskostopie nie wymaga jednak leczenia, ponieważ u małych dzieci jest ono fizjologiczne. Stopa dziecka uczącego się chodzić i biegać jest poddawana obciążeniom, które stymulują do pracy mięśnie podtrzymujące sklepienia. – operacja żylaków powrózka nasiennego – spośród których najskuteczniejsza jest operacja mikrochirurgiczna, znosi ból u ok. 85% pacjentów. Dodatkowo niektórzy urolodzy postulują, że u osób, u których wskazaniem do mikrochirurgicznej operacji żylaków są dolegliwości bólowe, zawsze powinno się wykonać jednoczesną Wodniak powrózka nasiennego i/lub jądra. W przypadku wrodzonych wodniaków jąder, z jakimi mamy do czynienia u dzieci, jest to płyn z jamy otrzewnej. Jądro bowiem, zstępując pod koniec życia płodowego do moszny, pociąga za sobą wypustkę otrzewnej - wyrostek pochwowy otrzewnej. W okresie niemowlęcym u dużej części chłopców Site De Rencontre Gay Cote D Ivoire. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść ten tekst przeczytasz w 4 minuty Wodniak jądra to powiększenie zawartości moszny spowodowane nagromadzeniem surowiczej treści w obrębie osłonki własnej jądra. Może pojawić się u mężczyzny w każdym wieku, nawet u niemowląt. Jednak u małych dzieci wodniak jądra nie stanowi zagrożenia w przeciwieństwie do dorosłych, u których może oznaczać nawet nowotwór. Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest wodniak jądra? Przyczyny wodniaka jądra Objawy wodniaka jądra Wodniak jądra - diagnostyka Wodniak jądra - leczenie Czym jest wodniak jądra? Wodniak jądra to dolegliwość, która charakteryzuje się powiększeniem moszny na skutek nagromadzenia w obrębie osłonki jądra surowiczej treści w kolorze bursztynowym. Prościej mówiąc jest to rodzaj torbieli, czyli tworu, w którym znajduje się płyn otoczony osłonkami. Wodniak jądra może pojawiać się na skutek nieprawidłowego zstępowania jąder do moszny, a konkretniej - niezarośnięcia się wyrostka pochwowego po zstąpieniu jądra. W normalnych warunkach wyrostek podczas rozwoju płodu powinien się zasklepić i w postaci pustego worka umiejscowić się na przedniej powierzchni jądra. Wodniak jądra powoduje, że wyrostek pochwowy nie zostaje zamknięty, co w konsekwencji prowadzi do gromadzenia się w nim płynu otrzewnego, który przekształca się wodniaka jądra lub wodniaka powrózka nasiennego. Dolegliwość jaką jest wodniak jądra występuje na ogół u dorosłych mężczyzn, jednak może dotyczyć również niemowląt. Przyczyny wodniaka jądra Wodniaki jądra mogą mieć charakter wrodzony lub nabyty. Te pierwsze powstają podczas organogenezy, a ich obecność diagnozowana jest po urodzeniu dziecka. Natomiast wodniak nabyty powstaje z różnych powodów, najczęściej z powodu: zapalenia jądra, zapalenia najądrza, urazu jądra, nowotworu jądra, operacji żylaków powrózka nasiennego, operacji przepukliny pachwinowej. Objawy wodniaka jądra Wodniak jądra cechuje się zwykle jednostronnym powiększeniem moszny (zwykle po prawej stronie). Wieczorem różnica w wyglądzie worka mosznowego jest bardziej widoczna niż rano, wówczas ilość płynu jest zwiększona. Jądro jest powiększone, a na jego powierzchni pacjent może wyczuć owalny, miękki i przesuwalny guzek. Badanie manualne wodniaka nie jest bolesne (z wyjątkiem wodniaków jądra, które są skutkiem nowotworu lub ostrego zapalenia). U dorosłych mężczyzn z wodniakiem jądra o charakterze "nabytym", ilość płynu w mosznie stopniowo i gwałtownie się zwiększa. Zdarzają się również sytuacje, w których pacjent na skutek wodniaka o dużych rozmiarach, nie jest w stanie normalnie się poruszać. Co ciekawe - nie powoduje on problemów podczas mikcji. Wodniak jądra może powodować niepłodność, ponieważ brakuje syntezy nowych plemników, a jądro zanika. Podsumowanie objawów wodniaka jądra: powiększenie wodniaka w godzinach wieczornych, powiększenie rozmiaru jądra oraz napięta jego powierzchnia bez zaczerwienienia, niebolesne oddawanie moczu, któremu nie towarzyszy dyskomfort, rozproszenie światła przez worek mosznowy, problemy z chodzeniem (czasem), rzadko ból. Wodniak jądra - diagnostyka Jak wyżej wspomniano charakterystyczną cechą wodniaka jądra jest powiększenie moszny. Dlatego każdy mężczyzna, którzy zaobserwował u siebie powiększony rozmiar moszny powinien koniecznie udać się do specjalisty. Lekarz przeprowadzi badanie palpacyjne, które stanowi podstawę diagnostyki wodniaka jądra. Zastosuje on również diafanoskopię, która polega na prześwietleniu moszny światłem pochodzącym z latarki. Lekarz sprawdza czy prześwieca ono przez mosznę, jeżeli tak - w środku znajduje się płyn. Natomiast jeżeli światło nie przenika przez worek mosznowy - mamy do czynienia z litą masą. Innym podstawowym badaniem jest badanie obrazowe w postaci ultrasonografii. Do podstawowego badania wykonywanego w diagnostyce wodniaka jądra jest USG jąder. Ostateczne rozstrzygnięcie skąd pochodzi torbiel - chirurg uzyskuje, gdy otworzy mosznę podczas operacji. Placówki, w których można wykonać USG jąder, znajdziesz w bazie Specjaliści diagnozujący wodniaka jądra, pamiętają również o innych dolegliwościach, które mogą wpływać na postawienie właściwej diagnozy. Biorą oni pod uwagę między innymi: ostre zapalenie jądra, przepuklinę mosznową czy nowotwór jądra. Wodniak jądra - leczenie Leczenie wodniaka jądra jest operacyjne i polega na otwarciu torbieli i wycięciu lub wywinięciu jej ściany. Jeżeli chodzi o wodniaka o charakterze wrodzonym, zazwyczaj jest on poddawany kilkumiesięcznej obserwacji, ponieważ w wielu przypadkach wchłania się on samoistnie do ukończenie pierwszego roku życia. Operacja brana jest pod uwagę, gdy wodniak nie zniknął do 2. roku życia. Wodniaki jądra "nabyte" leczy się na dwa sposoby: nakłucie wodniaka w celu odprowadzenia płynu - zabieg ten nie jest polecany, ponieważ jest nietrwały, następuje rychły nawrót choroby, a także dlatego, że lecząc przez kolejne nakłucia, łatwo przeoczyć nowotwór jądra; leczenie operacyjne - polega na otwarciu torbieli i wycięciu lub wywinięciu jej ściany. Wśród wskazań predysponujących do leczenia, wyróżniamy: ryzyko wystąpienia powikłań, niepłodność, kłopoty z dokładnym przebadaniem jądra, dokuczliwy ból, brak możliwości odróżnienia wodniaka jądra od przepukliny pachwinowej, wygląd (problem estetyczny). Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Źródła Domowy Poradnik Medyczny, PZWL wodniak jądra choroby Ból jądra (jąder) jądra Wodniak jajnika Mam usunięty prawy jajowód. Dr n. med. Grzegorz Świątoniowski Czym zajmuje się urologia? Kiedy warto iść do urologa? Jak wygląda wizyta u urologa dziecięcego? Urologia to dziedzina medycyny zajmująca się układem moczowym mężczyzn i kobiet. Wiele osób boi się wizyty u urologa lub nawet rezygnuje z niej ze względu na... Fot. andranik123 / Opublikowano: 15:49Aktualizacja: 10:39 Wodniak jądra to schorzenie w obrębie moszny, które nie musi być groźne. Szczególnie u noworodka lub małego dziecka nie wiąże się z poważnymi stanami chorobowymi. Inaczej jest jednak w przypadku dorosłego mężczyzny lub młodego chłopca. Dlatego też każdą zmianę w obrębie moszny należy skonsultować z lekarzem. Co to jest wodniak jądra?Wodniak jądra – przyczynyJakie objawy daje wodniak?Sposoby leczeniaKiedy konieczna jest operacja?Czy wodniak jądra jest groźny? Wodniak jądra a płodność Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Wodniak jądra może być wrodzony lub nabyty. Szczególnie ten drugi – występujący u chłopców i mężczyzn – jest niebezpieczny. Polega najczęściej na jednostronnym gromadzeniu się płynu między błoną otrzewną a ścienną osłonki jądra. Wodniak jądra u niemowlaka jest zawsze wrodzony. W sporej części wypadków w ciągu roku ulega samoistnemu wchłonięciu, choć zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest usunięcie chirurgiczne. Najczęściej jednak nie jest on w żaden sposób groźny dla zdrowia i życia dziecka. Wodniak jądra u dorosłych ma charakter nabyty. Wyróżnia się co najmniej kilka przyczyn jego powstawania. Część z nich wiąże się z poważnymi schorzeniami, dlatego tak ważne jest skonsultowanie każdej zmiany zachodzącej w obrębie moszny. Wodniak jądra i powrózka nasiennego polega na gromadzeniu się płynu pomiędzy błoną otrzewną a ścienną osłonki jądra. Najczęściej dotyczy tylko jednego jądra. Powstaje charakterystyczne wybrzuszenie, mniejsze lub nieco większe. Nagromadzony płyn może mieć bowiem od kilku do kilkunastu mililitrów objętości. Najczęściej ma on jasną lub bursztynową barwę. W poważnych schorzeniach zdarza się, że jest zabarwiony krwią. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Immuno Kids, 10 saszetek 14,99 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność Naturell Omega-3 500 mg, 240 kaps. 30,00 zł Odporność Estabiom Baby, Suplement diety, krople, 5 ml 28,39 zł Wodniak jądra – przyczyny Wodniak jądra u noworodka powstaje najczęściej w efekcie niewchłonięcia się płynu otaczającego jądra. Przyczyn wodniaka jądra lub wodniaka powrózka nasiennego u noworodka upatruje się w organogenezie. Jedną z możliwych przyczyn jest także niedomknięcie się wyrostka pochwowego, którym płyn z jamy brzusznej przemieszcza się do worka mosznowego. Wszystkie te przyczyny najczęściej okazują się niegroźne, w ciągu pierwszego roku w wielu przypadkach dochodzi do samoistnego wchłonięcia się wodniaka. Wodniak jądra nabyty powstaje natomiast z zupełnie innych przyczyn. Do najczęstszych zalicza się: zapalenie jądra, zapalenie najądrza, uraz jądra, nowotwór jądra, powikłania po operacji żylaków powrózka nasiennego, powikłania po operacji przepukliny pachwinowej. Jakie objawy daje wodniak? Wodniak, zarówno jądra u dziecka, jak i u osoby dorosłej, może dawać podobne objawy: przepuchlina pachwinowa, przepuklina mosznowa, ostre zapalenie jądra lub nowotwór jądra. Wodniak jądra może stanowić także objaw tego ostatniego. Podstawowym objawem wodniaka jądra jest jednostronne niebolesne powiększenie moszny. Zdarza się jednak – szczególnie gdy wodniak związany jest w nowotworem – że może on wywoływać problemy z chodzeniem, bolesność. W większości przypadków wodniak nie daje innych szczególnych objawów i najczęściej jest bezbolesny. Zobacz także Sposoby leczenia Czy wodniak jądra może się wchłonąć? Tak, szczególnie wrodzony wodniak jądra w dużej części przypadków wchłania się sam, choć zdarzają się przypadki, gdy konieczne jest wycięcie. W przypadku wodniaka jądra nabytego należy zgłosić się do urologa. Zastosuje on z pewnością bezbolesną metodę zwaną diafanoskopią. Polega ona na podświetleniu moszny źródłem światła. W przypadku wodniaka światło przenika przez niego na wylot. Do postawienia ostatecznej diagnozy u dorosłych konieczne jest wykonanie ultrasonografii (USG). Badanie to pozwala także ustalić, czy wodniak nie wiąże się z chorobą jąder. Operacja wodniaka jądra w większości wodniaków nabytych jest właściwie koniecznością. Zdarzają się jednak przypadki, w których pacjenta nie można zakwalifikować do zabiegu z innych powodów. Stosuje się wówczas tzw. punkcję, która polega na nakłuciu wodniaka i usunięciu nadmiaru płynu. Metodę tę stosuje się jednak rzadko ze względu na niską skuteczność oraz wysokie ryzyko infekcji. Kiedy konieczna jest operacja? Operację wodniaka jądra u dziecka wykonuje się jedynie w sytuacji, w której nie wchłania się sam. W większości przypadków dochodzi do jego samoistnego wchłonięcia i nie ma potrzeby chirurgicznego usuwania. W przypadku osób dorosłych istnieją wskazania do zabiegu operacyjnego. Na wodniaka jądra leczenie ziołami i innymi naturalnymi środkami z reguły nie pomaga. Zabieg usunięcia wodniaka jądra wykonuje się metodą Winkelmanna i metodą von Bergmanna. Z tej drugiej korzysta się najczęściej w przypadku wodniaków dużych rozmiarów. Polega ona na wycięciu z obu stron jądra nadmiaru błony właściwej i zszyciu się ze sobą obu jej brzegów. Metoda Wankelmanna również polega na usunięciu płynu z jamy wodniaka, natomiast w metodzie tej nie dokonuje się usunięcia nadmiaru osłonek pokrywających pierwotnego wodniaka. Po zabiegu pacjent musi się oczywiście oszczędzać przez kilka tygodni, natomiast dość szybko wraca do pełnego zdrowia. Czy wodniak jądra jest groźny? Wodniak jądra a płodność Przyczyny powstawania wodniaka jądra mogą wiązać się z nowotworem jądra. Szczególnie w tym przypadku konieczny jest zabieg, ponieważ wodniak grozi rozwojem choroby oraz niepłodnością. Wodniak jądra najczęściej sam w sobie nie jest groźny, nie ma również wpływu na płodność. Z czasem powoduje jednak poważny dyskomfort. Koniecznie należy wykonać diagnostykę, która potwierdzi, że nie ma on związku z chorobami jąder lub nadjądrza. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Magdalena Nabiałek Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Wodniak jądra to schorzenie, które występuje zarówno u noworodków, jak i dorosłych mężczyzn. Różnica polega na tym, iż w przypadku niemowląt zwykle nie ma konieczności leczenia operacyjnego. Zabieg chirurgiczny jest natomiast niezbędny u dojrzałych pacjentów, bowiem nieleczony wodniak jądra może skutkować rozwojem różnego rodzaju powikłań. Jak przebiega operacja wodniaka jądra i jak należy się do niej przygotować? Jak wygląda rekonwalescencja po zabiegu? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz to jest wodniak jądra?Wodniak jądra to choroba, która polega na nagromadzeniu nadmiernej ilości płynu surowiczego pomiędzy błoną ścienną i otrzewną osłonki jądra. Zgromadzony płyn o objętości od kilkunastu do kilkuset mililitrów zazwyczaj ma kolor jasny lub bursztynowy. W przypadku wodniaków pourazowych lub rozwoju innych patologii, jak np. skręt lub guz jądra, płyn może być dodatkowo zabarwiony jądra może występować w jednej z dwóch postaci:Wrodzony wodniak jądra występuje u noworodków. Płyn surowiczy gromadzi się wówczas między osłonkami jądra na skutek niezarośnięcia wyrostka pochwowego. U zdecydowanej większości chłopców pod koniec 12. miesiąca życia dochodzi do zrośnięcia kanału oraz samoistnego wchłonięcia wodniak jądra występuje u chłopców w wieku młodzieńczym, jak również u dorosłych mężczyzn jako następstwo urazu mechanicznego lub powikłanie innego schorzenia. Wśród nabytych wodniaków jądra wyróżnia się wodniaki nie dające żadnych objawów oraz wodniaki objawowe. Najliczniejszą grupę stanowią te ostatnie, zaliczają się bowiem do nich wodniaki powstałe na skutek uszkodzenia jądra, zapalenia swoistego oraz nieswoistego jądra lub najądrza, a także choroby nowotworowej jądra - przyczyny powstawaniaSzczegółowa etiologia wodniaka jądra nie jest do końca poznana, jednak w większości przypadków możliwe jest ustalenie mechanizmu rozwoju skład budowy jądra wchodzi tkanka łączna oraz miąższ jądra. Zrąb narządu utworzony jest z tkanki łącznej, która przechodzi na zewnątrz jądra i łączy się ze sprężystą błoną białawą, pokrytą cienką błoną surowiczą. Pomiędzy blaszką trzewną oraz ścienną błony surowiczej zlokalizowana jest jama surowicza moszny, którą wypełnia niewielka ilość płynu surowiczego. W naturalnych warunkach jama surowicza moszny ma formę szczelinowatą i jest oddzielona od jamy otrzewnej. W przypadku trudności w resorpcji płynu to właśnie w tym miejscu, pomiędzy dwoma warstwami dochodzi do powstania wodniaka powstania wodniaka jądra jest zgromadzenie znacznej ilości płynu surowiczego pomiędzy blaszkami osłonki pochwowej, na którą składa się blaszka ścienna i blaszka trzewna lub w sporadycznych przypadkach w niezarośniętym wyrostku pochwowym wiedzieć: Proces powstania wodniaka jądra przebiega w odmienny sposób w wodniaku wrodzonym, a inaczej w wodniaku nabytym. Wrodzone wodniaki jądra rozwijają się u noworodków oraz małych chłopców. W ostatniej fazie rozwoju płodowego dochodzi do przemieszczenia jąder z jamy brzusznej do worka mosznowego, które jednocześnie pociągają za sobą wypustkę otrzewnej, a mianowicie wyrostek niektórych chłopców wyrostek pochwowy jest otwarty w wyniku zbyt późnego zarastania wyrostka pochwowego otrzewnej. Umożliwia to komunikację pomiędzy jamą surowiczą moszny, a jamą otrzewną. Surowicza zawartość jamy otrzewnej pod działaniem siły ciężkości ulega przemieszczeniu do jamy surowiczej moszny, mówimy wówczas o wodniaku komunikującym. Wówczas z nagromadzonego płynu tworzy się wrodzony wodniak wodniaka jest zmienna i zależy od aktywności ruchowej dziecka. W przypadku szerokiego kanału komunikacji może dojść do przemieszczenia się do niego jelit oraz powstania przepukliny pachwinowej. Niekiedy zdarza się, iż kanał komunikacji zarasta, a wodniak jądra u niemowlaka nie ulega wchłonięciu. Wówczas określany jest wówczas wodniakiem niekomunikującym. Przeważnie połączenie z jamą otrzewną zarasta u chłopców w ciągu 1-2 roku życia, natomiast płyn wchłania się samoistnie. Wodniak jądra może rozwinąć się w każdym wieku i nie musi być następstwem niezarośnięcia kanału, który łączy jamę otrzewną z przestrzenią pomiędzy osłonkami jądra. Nabyta postać wodniaka jądra może mieć charakter pozapalny (np. po zapaleniu jądra, najądrza) lub pourazowy. Schorzenie może również powstać na skutek powikłań pooperacyjnych takich jak zastój bierny krwi w splocie wiciowatym po operacji żylaków powrózka nasiennego lub po zaopatrzeniu przepukliny pachwinowej. Ponadto nabyty wodniak jądra może również wystąpić podczas rozwoju nowotworu jądra. Taka postać wodniaka pojawia się w wyniku nadmiernego wytwarzania płynu przesiękowego bądź wysiękowego poprzez otoczki jądra. Niestety znaczna większość nabytych wodniaków jądra nie ma jednoznacznie ustalonej etiologii. Wynika to głównie z długotrwałego rozwoju nabytego wodniaka jądra, które utrudnia znalezienie czynnika etiologicznego. Istnieje pogląd, iż czynnikiem wywołującym tą postać wodniaka może być zaburzony odpływ limfy z osłonek pochwowych jądra. Dotyczy to głównie przypadków, u których w płynie wodniaka jądra wykryto wysokie stężenie białka. U pacjentów z niższym stężeniem białka w płynie wodniaka, zakłada się, iż utworzył się on na skutek wzmożonego przesiąkania płynu z naczyń włosowatych, które nastąpiło w wyniku podwyższonego ciśnienia żylnego w powrózku jądra - objawyNajbardziej charakterystycznym objawem wodniaka jądra jest powiększenie objętości worka mosznowego. Zazwyczaj obrzmienie moszny występuje jednostronnie, przeważnie po stronie prawej. Wielkość obrzęku uzależniona jest od ilości zgromadzonego płynu surowiczego. Ciekawostka: U wielu pacjentów rozmiar wodniaka jądra ulega zmianom w zależności od pory dnia. Zazwyczaj rano worek mosznowy jest nieco mniejszy, natomiast ulega wyraźnemu powiększeniu wieczorem. Symptom taki dotyczy najczęściej wodniaków komunikujących, w których płyn zawarty pomiędzy wyrostkiem pochwowym otrzewnej, a jamą otrzewną ulega swobodnemu przemieszczaniu. Zdarza się to głównie u małych chłopców. Ponadto w takich przypadkach worek mosznowy może ulegać powiększeniu w trakcie różnych infekcji - dochodzi wówczas do zwiększonej produkcji płynu przez pacjenta na powierzchni powiększonego jądra wyczuwalny jest owalny, sprężysty guzek, który jest przesuwalny względem podłoża. Skóra w obrębie moszny jest gładka i napięta, ale nie obserwuje się jej zaczerwienienia. Większość wodniaków jądra nie powoduje żadnych dolegliwości bólowych, wyjątek mogą stanowić wodniaki powstałe w wyniku ostrych stanów zapalnych lub zmian dorosłych mężczyzn z wodniakiem jądra objętość płynu surowiczego może stopniowo wzrastać. Zdarza się, iż wodniak osiąga bardzo duże rozmiary, które utrudniają choremu swobodne poruszanie. Zazwyczaj jednak niezależnie od rozmiarów wodniaka nie wywołuje on zaburzeń w oddawaniu moczu. Dyskomfort najczęściej jest odczuwany podczas aktywności fizycznej w wyniku większego ciążenia sporadycznych przypadkach, kiedy objętość płynu surowiczego jest bardzo duża, może dojść do znacznego wzrostu ciśnienia w mosznie oraz ucisku na wygląda diagnostyka wodniaka jądra?Zwlekanie z podjęciem leczenia wodniaka grozi powstaniem niedokrwienia jądra, które charakteryzuje się silnym i nagłym bólem. Co więcej, wodniak jądra może odpowiadać za brak syntezy nowych plemników oraz zanik jądra, co w efekcie może prowadzić do dlatego, w przypadku wystąpienia objawów wodniaka jądra należy bezzwłocznie udać się do lekarza urologa. Zapominać nie może również o tym, iż istnieje ryzyko, że dane symptomy są wynikiem zupełnie innej schorzeń, które mogą przypominać wodniaka jądra najczęściej wskazuje się:przepuklinę mosznowązapalenie jądranowotwór jądraPodczas wizyty, urolog przeprowadzi badanie przedmiotowe pacjenta i zada mu kilka niezbędnych pytań. Celem takiego wywiadu jest ustalenie szczegółowego przebiegu schorzenia, czasu jego trwania oraz występujących dolegliwości. Lekarza należy poinformować o wszelkich przebytych urazach, chorobach czy stanach zapalnych jąder lub przedmiotowe, czyli fizykalne, przeprowadzane jest w pozycji leżącej. Lekarz rozpoczyna je od oceny wielkości, struktury, konsystencji oraz ewentualnej bolesności jąder. Ponadto lekarz sprawdza również czy nie wystąpiły zmiany w węzłach chłonnych część badania przeprowadzana jest w pozycji stojącej. Lekarz bada u pacjenta chorą stronę pachwiny poprzez ułożenie na niej dłoni w trakcie próby kaszlowej. Takie działanie pozwala określić rodzaj wodniaka poprzez ocenę czy występuje swobodny przepływ płynu pomiędzy osłonkami jądra a jamą metodą, która jest niekiedy stosowana w diagnostyce wodniaka jądra jest diafanoskopia. Polega ona na wykorzystaniu światła latarki za pomocą którego oświetla się jedną stronę moszny. W przypadku wodniaka jądra dochodzi do równomiernego przepuszczania światła, jeżeli nie ulega ono przeniknięciu przez mosznę wówczas może to świadczyć o innym celu postawienia właściwej diagnozy oraz odróżnienia wodniaka jądra od podobnie przebiegających chorób konieczne jest wykonanie badania ultrasonograficznego moszny i jąder (USG).Metody leczenia wodniaka jądraLeczenie bezoperacyjne wodniaka jądra dotyczy jedynie najmłodszych pacjentów, których poddaje się jedynie obserwacji. To dlatego, że w większości takich przypadków wodniaki jąder wchłaniają się samoistnie jeszcze przed ukończeniem przez chłopca 12. miesiąca życia. Przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego rozważa się jeżeli wodniak utrzymuje się do 2. roku leczenie nabytego wodniaka jądra wymaga przeprowadzenia operacji. Obecnie stosowane są 2 techniki chirurgiczne: metoda Winkelmanna oraz metoda von Bergmanna. Operacje wodniaka jądra przeprowadzane są z dostępu pachwinowego lub mosznowego. Oba sposoby polegają na odprowadzeniu płynu z jamy wodniaka, natomiast podczas stosowania metody von Bergmanna usuwa się również nadmiar osłonek, które pokrywają pierwotnego wodniaka. U większości mężczyzn leczenie operacyjne wodniaka jądra przeprowadza się metodą Winkelmanna. W przypadku dużych wodniaków jądra zaleca się zabieg metodą von sporadycznych przypadkach, kiedy pacjent nie kwalifikuje się do leczenia radykalnego lub nie wyraża na nie zgody stosuje się punkcję czyli metodę nakłucia wodniaka i usunięcia nadmiaru zgromadzonego wokół jąder płynu. Leczenie tym sposobem jest bardzo rzadko stosowane ze względu na ryzyko infekcji i niską skuteczność, która prowadzi do szybkiego nawrotu jądra - operacja techniką WinkelmannaU większości mężczyzn leczenie operacyjne wodniaka jądra przeprowadza się metodą Winkelmanna. Zabieg ten jest wykonywany w pozycji rozpoczyna procedurę od wykonania cięcia skórnego w obrębie pachwiny lub górnej części moszny. W niektórych przypadkach konieczne jest przedłużenie cięcia aż na mosznę. Po otwarciu pola operacyjnego operator przechodzi do wyszukania powrózka nasiennego, który po odnalezieniu wyodrębnia za pomocą wąskich gumowych lejc. Następnie wodniak oraz jądro zostają przez lekarza wypreparowane z moszny i wydobywane poza ranę. W dalszej kolejności procedury operator przystępuje do wstawienia jądra przez otwartą ranę stosując jednocześnie ucisk na mosznę. W późniejszym etapie zabiegu lekarz przecina osłonki jądra oraz przemieszcza je aż do ich zagięcia. Otoczkę worka wodniaka, która jest utworzona przez błonę podstawną jądra wypreparowuje się do górnej granicy wodniaka. Następnie operator przechodzi do usunięcia zgromadzonego w wodniaku płynu. Dokonuje tego poprzez nakłucie bądź punktowe nacięcie otoczki wodniaka. Po usunięciu płynu lekarz wykonuje podłużnego nacięcia całej ściany wodniaka. Operator wywija na zewnętrzną stronę wewnętrzne osłonki jądra, a następnie zszywa je ze sobą. Dzięki temu wewnętrzne powierzchnie zostają odwrócone na zewnątrz. Ważne jest, aby w sposób bardzo dokładny tamować końcowej fazie operacji lekarz przechodzi do zszycia powięzi nasiennej wewnętrznej, podskórnej tkanki tłuszczowej oraz zewnętrznej powłoki skórnej. Zdarza się, iż lekarz pozostawia w ranie dren Redona aby oczyścić mosznę. W celu zabezpieczenia miejsca operacji przed powstaniem krwiaka zakładany jest opatrunek jądra - operacja techniką BergmannaOperacja wodniaka jądra metodą Bergmanna przebiega w podobny sposób jak w przypadku operacji techniką Winkelmanna. Podczas operacji pacjent także znajduje się w pozycji rozpoczyna procedurę nacięciem skóry chorego po zmienionej stronie u nasady moszny w pobliżu pachwiny. Następnie przechodzi do zlokalizowania powrózka nasiennego, który wyodrębnia przy pomocy specjalnych gumek. Podczas tej czynności konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności przez operatora aby w żaden sposób nie doprowadzić do uszkodzenia powrózka nasiennego. W dalszej kolejności lekarz przystępuje do wypreparowania oraz wydostania jądra objętego wodniakiem poza ranę operacyjną. Następnie operator dokonuje wycięcia dalszych osłonek jądra do momentu dotarcia do worka wodniaka, stworzonego przez błonę pochwową jądra. Później lekarz przechodzi do usunięcia płynu z wodniaka jądra oraz dokonuje przecięcia ściany wodniaka wraz z usunięciem błony pochwowej. W ostatnich etapach zabiegu, po opanowaniu krwawienia, specjalista zamyka ranę operacyjną i pozostawia w niej dren do operacji wodniaka jądraPrzystąpienie do zabiegu usunięcia wodniaka jądra zawsze poprzedza konsultacja chirurgiczna. Zazwyczaj odbywa się ona w dniu poprzedzającym zabieg. W trakcie wizyty lekarz udziela pacjentowi szczegółowych informacji dotyczących samego zabiegu - jego przebiegu i czasie trwania, możliwych do osiągnięcia rezultatach oraz ewentualnych takiej wizyty warto poinformować lekarza o swoich oczekiwaniach związanych z zabiegiem oraz zapytać o wszelkie wątpliwe kwestie. Po wyjaśnieniu przez lekarza całej operacji wodniaka jądra pacjent wyrażający zgodę na procedurę zostaje poproszony o podpisanie odpowiedniego formularza. Najczęściej tego samego dnia odbywa jeszcze konsultację z lekarzem anestezjologiem. Chory przed operacją powinien mieć wykonane niezbędne podstawowe badania, a mianowicie:morfologię krwi z rozmazemoznaczenie grupy krwipoziom elektrolitów (sodu i potasu)oznaczenie stężenia przeciwciał (HBS, HCV)stężenie mocznika i kreatyninyoznaczenie APTT (czas kaolinowo-kefalinowy)poziom glukozy (kiedy chory jest na czczo)badanie ogólne moczubadanie EKG (elektrokardiograficzne)Zakres badań może być nieco inny w zależności od ogólnego stanu zdrowia pacjenta i zależy on głównie od ogólnego stanu zdrowia u pacjentów przyjmujących leki przeciwpłytkowe lub antykoagulacyjne zaleca się ich odstawienie na około 7-10 dni przed planowanym zabiegiem. U niektórych chorych może być konieczność zastosowania terapii przeciwzakrzepowej w postaci zastrzyków z heparyny drobnocząsteczkowej. Ponadto przed zabiegiem warto poddać się szczepieniu przeciw WZW typu po operacji wodniaka jądraPacjent po operacji wodniaka jądra powinien bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarskich, zawartych na karcie wypisu z placówki medycznej. Odpowiednie postępowanie pooperacyjne stanowi ważny punkt leczenia, który umożliwia choremu powrót do całkowitej sprawności. Po zabiegu pacjentom przez kilka tygodni wskazuje się prowadzenie oszczędzającego trybu życia, a przede wszystkim ograniczenie aktywności pacjentom zaleca się noszenie przylegającej do ciała bielizny, która skutecznie pomaga zmniejszyć opuchliznę pooperacyjną moszny. Ponadto do czasu pełnego wygojenia rany, chory powinien w szczególny sposób chronić miejsce zabiegu przed ewentualnymi zabrudzeniami oraz urazami. Opatrunki mogą być zmieniane codziennie, należy wówczas pamiętać o przemywaniu rany środkami odkażającymi. W ciągu co najmniej kilku dni po operacji, a najlepiej do całkowitego zagojenia rany, zaleca się unikanie kąpieli w wannie, a korzystanie z natrysku, aby nie doprowadzić do zamoczenia U pacjentów po zabiegu przez okres kilku tygodni może występować obrzęk oraz bolesność operowanego miejsca. W takich przypadkach niemal całkowite złagodzenie dolegliwości mogą przynieść dostępne bez recepty środki przeciwbólowe. Pacjent powinien zgłosić się na wizytę kontrolną w ciągu 7-10 dni od zabiegu. Podczas wizyty lekarz oceni proces gojenia rany oraz usunie ewentualne szwy skórne, jeżeli nie zostały zastosowane szwy okres rekonwalescencji jest indywidualny dla każdego pacjenta, jednak zazwyczaj wynosi kilka tygodni. Blizna pooperacyjna jest niemal powikłania po operacji wodniaka jądra Operacja wodniaka jądra tak jak każdy inny zabieg chirurgiczny wiąże się z ryzykiem wystąpienia niektórych powikłań. U większości pacjentów obserwuje się jedynie obrzęk moszny, który ustępuje zazwyczaj w ciągu kilku tygodni. Poważne powikłania pojawiają się możliwych komplikacji wymienia się:krwawienie z rany pooperacyjnej wskutek którego często konieczne jest powtórne przeprowadzenie zabiegumożliwość wystąpienia zapalenia jądrazakażenie rany pooperacyjnej, które może wymagać otwarcia oraz drenażu ranypojawienie się krwiaka mosznynawrót wodniaka jądraWażne jest aby w przypadku wystąpienia u pacjenta nasilonych dolegliwości bólowych, zaczerwienienia miejsca pooperacyjnego, wycieku ropy z rany, wystąpienia krwawienia oraz podwyższonej temperatury ciała przekraczającej, która utrzymuje się przez wiele godzin, niezwłocznie zgłosić się do czyli najczęstsze pytania o operację wodniaka jądra Czy wodniak jądra może się wchłonąć? Samoistnemu wchłonięciu ulegają jedynie wrodzone wodniaki jądra, które pojawiają się u noworodków. Wówczas u chłopca w ciągu 1-2 roku życia kanał zaczyna się zrastać, a wodniak wchłaniać. Nabyte wodniaki jądra nie zanikają same, a w większości przypadków z czasem ulegają powiększeniu. Aktualnie jedynym skutecznym sposobem likwidacji wodniaka jądra pozostaje usunięcie chirurgiczne. Jakie rozmiary może osiągnąć wodniak jądra? Odkładanie w czasie leczenia wodniaka jądra może prowadzić do jego znacznego rozrostu. Rozmiar wodniaka jądra uzależniony jest od ilości zgromadzonego w nim płynu, który może swą objętością sięgać nawet kilkuset mililitrów. Duże rozmiary wodniaka jądra mogą ulegać uwypukleniu oraz być widoczne nawet przez ubranie. Ponadto duży wodniak jądra utrudnia chodzenie oraz może niekorzystnie wpływać na produkcję plemników i doprowadzić nawet do zaniku jądra. Czy wodniak jądra może być powikłaniem po zabiegu chirurgicznym? Tak, wodniak jądra może być jednym z powikłań pooperacyjnych. Operacje, w których wpisane jest ryzyko powstania nabytego wodniaka jądra to zabieg usunięcia żylaków powrózka nasiennego oraz operacja przepukliny pachwinowej. Tego typu powikłania pojawiają się rzadko, ale mogą wymagać leczenia chirurgicznego. Jakie jest ryzyko nawrotu wodniaka jądra po zabiegu operacyjnym? Operacyjne leczenie wodniaka jądra ma charakter trwały. Istnieje co prawda ryzyko nawrotu choroby, ale zdarza się rzadko. Prawdopodobieństwo ponownego rozwoju wzrasta w przypadku przewlekłych oraz dużych wodniaków jądra. Wówczas należy skonsultować się z lekarzem urologiem i wraz nim uzgodnić czy istnieje konieczność powtórzenia operacji. Czy można wykonywać ćwiczenia fizyczne mając wodniaka jądra? Pacjenci z rozpoznanym wodniakiem jądra, którzy nie mają zaplanowanego leczenia operacyjnego, powinni wstrzymać się z nadmierną aktywnością fizyczną. Ciężkie ćwiczenia siłowe mogą się przyczyniać do stopniowego powiększania wodniaka jądra. Operacja wodniaka jądra - opinie pacjentówPoniżej przeczytasz opinie pacjentów, którzy zdecydowali się na operację wodniaka jądra. Wszystkie zamieszczone komentarze pochodzą od osób, które zapisały się na zabieg za pośrednictwem naszego portalu, dzięki czemu są one w 100% rzetelne i świetnie! TomaszSam zabieg na najwyższym poziomie. Odpłynąłem kilka sekund po informacji od anestezjologa "może się Panu zakręcić w głowie", a obudziłem się dobre 3 godziny później. Szew wykonany perfekcyjnie, goi się bardzo ładnie. Życie bez wodniaka momentalnie stało się piękniejsze. Jedyne zastrzeżenie mam co do znieczulenia: zespół popunkcyjny dopadł mnie dzień po operacji i trzymał dobre 5 dni. Ból pleców i głowy nieznośny mimo leków wizytę!Jeśli Ty także borykasz się z wodniakiem jądra, nie wahaj się dłużej - skontaktuj się z nami. Nasz doradca bezpłatnie przedstawi Ci pełną ofertę leczenia spośród 43 klinik w Polsce wraz ze szczegółowymi cenami. Pomoże również w umówieniu wizyty konsultacyjnej u wybranego specjalisty na dogodny do nas: (telefon czynny pon - pt, w godz. 8:00 - 18:00)Źródła: Josef E. Fischer, "CHIRURGIA. Urologia. Ginekologia.", Warszawa, 2013, ISBN: 978-83-61104-61-2 red. wyd. pol. Kazimierz Krajka, "Podstawowe operacje urologiczne", Lublin, 2007, ISBN: 978-83-60608-29-6 Maciej Bagłaj, Piotr Kaliciński, "Chirurgia dziecięca", Warszawa, 2016, ISBN: 978-83-200-5014-1 Wnętrostwo jest to zatrzymanie jądra na drodze jego prawidłowego zstępowania. Jądro w trakcie życia płodowego rozwija się w okolicy nerki i przed urodzeniem u większości ( donoszonych noworodków zstępuje do moszny. Może zatrzymać się u nasady moszny, w obrębie kanału pachwinowego, przy pierścieniu wewnętrznym kanału pachwinowego, w obrębie jamy brzusznej czy wręcz w okolicy nerki (wyjątkowo rzadko). U wcześniaków odsetek jąder niezstąpionych jest większy. Ektopia jądra (jądro zbłąkane) to przemieszczenie jądra poza drogę jego naturalnego zstępowania. Mówimy o ektopii łonowej, udowej, kroczowej, brzusznej i skrzyżowanej. Wymaga zabiegu z tych samych wskazań co wnętrostwo. Pomijając ekstremalne przypadki zabieg przebiega tak samo jak zwykłe wnętrostwo. martwica jądra, skręt jądra W wieku 1 roku u 1% chłopców stwierdza się wnętrostwo – chłopcy ci wymagają niezwłocznego leczenia zabiegowego. Uważa się, że od tego momentu w jądrze rozpoczynają się procesy degeneracyjne związane ze zbyt wysoką temperaturą w obrębie kanału pachwinowego czy jamy brzusznej. Prowadzą one do upośledzenia funkcji jądra, w konsekwencji do zaburzeń płodności w wieku dojrzałym i występowania nowotworów niezstąpionej gonady u dorosłych z wnętrostwem. Jądra niezstąpione pozostawione w nieprawidłowej lokalizacji lub sprowadzone po okresie dojrzewania mają 2-3 krotnie większe prawdopodobieństwo rozwoju nowotworu złośliwego w późniejszych latach. Niektórzy uważają, że taka gonada narażona jest w większym stopniu na skręt. Jądro niezstąpione może być w różnym stopniu nieprawidłowo rozwinięte i wykazywać cechy hipoplazji oraz zaburzenia morfologii. Najczęściej są to deformacje wrodzone (być może spowodowane przez ten sam czynnik który zaburzył zstępowanie jądra), mogą być też do pewnego stopnia pochodną długotrwałego przebywania jądra poza moszną po urodzeniu. Jądra wewnątrzbrzuszne będą w większym stopniu wykazywały zaburzenia budowy i funkcji niż te zatrzymane u nasady moszny lub z pogranicza wnętrostwa i jądra wędrującego. Jądro niebadalne – jest to sytuacja kiedy badaniem palpacyjnym nie jesteśmy w stanie wyczuć gonady w mosznie, kanale pachwinowym czy lokalizacjach ektopowych. Może być spowodowane wnętrostwem brzusznym, niewykształceniem jądra (agenezja) lub jego zanikiem np. wskutek skrętu płodowego. W przypadku jądra brzusznego bardzo często wykazuje ono cechy dysgenezji i kwalifikuje się do usunięcia. Czasami jądra wędrujące, szczególnie u otyłych dzieci, nie dają się zbadać i są kwalifikowane jako niebadalne – po znieczuleniu znajdują się w mosznie. Tematowi jądra niebadalnego poświęcam osobną zakładkę. Jądro wędrujące jest przedmiotem pewnej kontrowersji. Są to jądra, które w spoczynku, spokoju i cieple (np. w ciepłej pościeli podczas snu albo w kąpieli) znajdują się w worku mosznowym. Podczas badania palpacyjnego jądra takie dają się sprowadzić do moszny, a powrózki nasienne są długie i elastyczne. Jądra wędrujące są fizjologią w wieku dziecięcym. Wynika to z wybitnie wyrażonego, szczególnie między 3 a 8 rokiem życia, odruchu z mięśnia dźwigacza jądra oraz niewielkich rozmiarów gonady, która z łatwością mieści się w szerokim, krótkim kanale pachwinowym. Około 30% populacji chłopców wykazuje żywy odruch z mięśnia dźwigacza jąder. Jeśli u danego dziecka zjawisko to występuje należy liczyć się z tym, że ustąpi dopiero w wieku dojrzewania. Jeszcze kilkanaście lat temu operowano jądra wędrujące, albo może raczej nie odróżniano ich jednoznacznie od wnętrostwa. Myślę, że znaczna część przeprowadzanych w naszym kraju operacji wnętrostwa dotyczy jąder wędrujących. Operacje te przeprowadzane są niepotrzebnie. Przyczyną jest nieprawidłowe wyszkolenie pediatrów, szczególnie „starej daty”, niepotrzebnie rozbudzone wątpliwości i obawy rodziców. Okresowo pojawiają się doniesienia o złym wpływie wędrujących jąder na dobrostan gonady ale mają one moim zdaniem charakter naukowej polemiki, nie są do końca wiarygodne i nie powinny rzutować na tym etapie na przyjętą w środowisku urologów dziecięcych doktrynę. W ostatnich latach zwraca się uwagę na niezwykle rzadkie i przeciwne ogólnej tendencji, ale jednak możliwe, uciekanie jąder ku górze w miarę wzrostu dziecka lub pogorszenie lokalizacji jąder określanych dotąd jako wędrujące. Zjawisko to najczęściej ma miejsce między 8 a 12 rokiem życia. Dlatego wszyscy ci pacjenci powinni pozostawać w corocznej kontroli urologicznej, albo przynajmniej pozostać pod nadzorem w wieku przedpokwitaniowym. LECZENIE OPERACYJNE Dla zakresu i sposobu przeprowadzenia zabiegu zasadnicze znaczenie ma odróżnienie wnętrostwa od „jądra niebadalnego”. „Jądro niebadalne” wymaga przygotowania sali operacyjnej do laparoskopii i odpowiedniego znieczulenia. Znieczulenie i strona chirurgiczna zabiegu są nieco poważniejsze niż w przypadku zabiegu otwartego wykonywanego przez kanał pachwinowy – do laparoskopii dziecko musi być zwiotczone i zaintubowane. Zabieg sprowadzenia niezstąpionego jądra jest typową operacją wykonywaną w trybie jednego dnia. Zakres jest nieco większy niż przepukliny pachwinowej. Zabieg wykonywany jednoczasowo obustronnie sprawia z reguły dziecku wyraźnie większe dolegliwości. Pomimo stosowania leków przeciwbólowych większość dzieci poleguje przez 3 dni. Wysokie wnętrostwo kanałowe lub brzuszne może stwarzać istotne trudności techniczne. Pomimo uwolnienia jądra z worka przepuklinowego, odcięcia jądrowodu i starannym oddzieleniu włókien mięśnia dźwigacza jądro nie dosięga swobodnie moszny. Warto jednak przyszyć go do skóry worka mosznowego od wewnątrz. Będzie ona przez pierwsze tygodnie nieładnie zaciągnięta do góry. Jednak po kilku miesiącach większość takich pacjentów pozytywnie zaskakuje – powrózek nasienny naciąga się i jądro swobodnie spoczywa w mosznie. Niekiedy jednak konieczne jest wykonanie kolejnego zabiegu – powtórnej mobilizacji jądra, które zwykle sięga wtedy prawidłowej lokalizacji. Zdarzają się jednak również sytuacje pozornie beznadziejne, kiedy jądro tkwi w jamie brzusznej czy pierścieniu wewnętrznym kanału pachwinowego. Rozpoznanie warunków musi tu być staranne i dokładne, nie powinno się automatycznie przecinać jądrowodu. Czasem stwierdzamy długą pętlę nasieniowodu, a realnym ogranicznikiem długości powrózka są naczynia nasienne. Jest to jedyna sytuacja, kiedy warto pokusić się o wykonanie zabiegu według Fowlera-Stephensa. Polega on na przecięciu naczyń jądrowych i sprowadzeniu jądra do moszny na rozprostowanej pętli nasieniowodu. Unaczynienie takiego jądra pochodzi od naczyń towarzyszących nasieniowodowi oraz naczyń idących od jądrowodu (należy starać się go zachować, choć intensywność unaczynienia od tej strony jest bardzo zmienna). Zabieg ten zastosowany w korzystnych warunkach (długi nasieniowód) jest bardzo skuteczny, natomiast stosowany na siłę, we wszystkich „wysokich” jądrach niesie ogromny odsetek atrofii gonady. Niekiedy jądro tkwi sztywno w pierścieniu wewnętrznym, jądrowodu brak, a nasieniowód jest równie krótki jak naczynia. Upewniwszy się, że oddzielenie palcem naczyń i nasieniowodu od ściany brzucha nie przynosi istotnej zmiany warunków powinniśmy gonadę usunąć, by nie narażać pacjenta na niepotrzebne, beznadziejne kolejne zabiegi. Zwykle gonada jest morfologicznie „licha”, ale czasem chirurg może się obawiać opisu histopatologii (gonada o prawidłowej budowie). Zdrowy rozsądek powinien jednak brać w tych sytuacjach górę. Chirurg powinien uzyskać maksymalnie świadomą zgodę rodziców na usuniecie takiej gonady. U zdrowych dzieci przed zabiegiem konieczne jest wykonanie badania morfologii i grupy krwi. W umówionym dniu rodzice zgłaszają się wraz z dzieckiem, które jest od 6 godzin na czczo. Po badaniu przez operującego chirurga oraz anestezjologa mogą towarzyszyć dziecku na salę operacyjną i być przy nim w momencie podania środków znieczulających. Część chirurgiczna trwa od 20 do 40min. Jedno cięcie wykonywane jest w pachwinie, drugie niewielkie na worku mosznowym. Oba zamykane są szwami rozpuszczalnymi. Po tym czasie jest on usuwany podczas kontroli lekarskiej. Operowane dzieci często są małe i noszą pieluchę. Rolą rodziców jest zabezpieczenia rany na mosznie przed stolcem. W CENTERMEDzie procedura związana z zabiegami w trybie jednego dnia przebiega mniej więcej tak: Przed zabiegiem Zabiegi odbywają się najczęściej we wtorki i czwartki po południu. Jeśli kwalifikacja do zabiegu odbywałą się dawno wskazane jest spotkanie na 7-10 dni przed zabiegiem. Jest to okazja do oswojenia się z miejscem i zadania pytań dotyczących okoliczności operacji. W dzień przed zabiegiem proszę rodziców o kontakt w godzinach popołudniowych celem uściślenia i potwierdzenia ustalonej godziny. Dokumenty przedzabiegowe w paczce ZIP tutaj. W dniu zabiegu – rejestracja, przedłożenie skierowania, wypełnienie i podpisanie zgód przedoperacyjnych (ankieta anestezjologiczna, zgoda chirurgiczna) – trwa ok. 15min – spotkanie z chirurgiem celem przypomnienia sobie istoty schorzenia i ewentualnego wyjaśniania wątpliwości związanych ze zgodą na leczenie chirurgiczne – ok. 5min – spotkanie z anestezjologiem – omówienie problemów zdrowotnych danego pacjenta mogących wpływać na sposób znieczulenia, omówienie znieczulenia i okresu bezpośrednio po nim – ok. 5min – następnie jeden z rodziców towarzyszy dziecku w drodze na salę operacyjną. Dziecko jest usypiene drogą wziewną „w ramionach rodzica”. Wszelkie bolesne manipulacje – założenia wejścia dożylnego, znieczulenie miejscowe – wykonywane są później. Trwa to ok. 5min. – dziecko znieczulone przebywa na sali operacyjnej w zależności od zabiegu 20 do 60min. – dziecko zostaje przewiezione na salę wybudzeniową gdzie dołączają do niego rodzice. – wybudzanie ze znieczulenia przebiega różnie. Niektóre dzieci przesypiają kilkadziesiąt minut i budzą się w dobrej formie i samopoczuciu, co najwyżej nieco ospałe. Większość dzieci, szczególnie małych, wybudza się szybko ale są jeszcze pod wpływem leków – splątane, w ograniczonym kontakcie, bardzo rozdrażnione, rozżalone. Jest to normalna sytuacja trwająca do 90min, która nie powinna budzić nadmiernego niepokoju rodziców, a w szczególności obaw rodziców, że dziecko coś boli. – Po pełnym wybudzeniu, co trwa do 3 godzin, dziecko jest wypisywane do domu – może jechać w samochodzie osobowym, nawet w pozycji siedzącej w foteliku. Po zabiegu Większość dzieci wymaga podawania leków przeciwbólowych według zaleceń anestezjologa przez dobę po zabiegu (najczęściej jest to Paracetamol). Jedynie chorzy operowani obustronnie (przepukliny, wodniaki, wnętrostwo) mogą odczuwać dolegliwości dłużej. Jeśli dolegliwości znikły po zabiegu, a pojawiły się ponownie na przykład w 3 dobie to wymaga to kontroli chirurgicznej (infekcja rany – rzecz ekstremalnie rzadka). Opatrunki rodzice usuwają samodzielnie w 5 dobie – większość ran jest szyta śródskórnie i nie wymaga usuwania szwów. Niewielkie zaczerwienienie, krwiak („siniak”) i zgrubienie w okolicy rany są rzeczami normalnymi i ustępują czasami nawet dopiero na przestrzeni tygodni. Ostateczna kontrola mająca na celu ocenę wielkości i żywotności jądra oraz jego lokalizacji przeprowadzana jest nie wcześniej niż po 4 miesiącach od zabiegu. Tyle mniej więcej potrzeba tkankom w tej lokalizacji na odzyskanie prawidłowej konsystencji i całkowite ustąpienie pooperacyjnego obrzęku. W niektórych wątpliwych przypadkach konieczne są dalsze kontrole, szczególnie w okresie dojrzewania, kiedy spodziewamy się, że jądro podejmując swą funkcje powiększy się. Informacje dla rodziców na temat niezstąpionego jądra na oficjalnej stronie Europejskiego Towarzystwa Urologii Dziecięcej dostępne tutaj. Powiększona moszna może wzbudzić niepokój matki, która po raz pierwszy widzi swojego syna chwilę po urodzeniu. Jednak nie warto nadmiernie się niepokoić, bowiem najczęściej za nienaturalnie dużą mosznę odpowiada wrodzony wodniak jądra, a ten zanika u większości chłopców przed 2 rokiem życia. Co to jest wodniak jądra? Mianem tym nazywa się obecność płynu otrzewnowego w wyrostku pochwowym, który po zstąpieniu do jądra podczas życia płodowego (bądź tuż po nim), powinien zarosnąć. Jeśli tak się nie stanie, przestrzeń wyrostka może dopełniać się płynem i dawać objawy. Wodniaki jądra możemy podzielić na: komunikujące (płyn przemieszcza się z otoczki otaczającej jądro do otrzewnej i z powrotem), gdzie wyrostek wciąż jest niezarośnięty, niekomunikujące (zarośnięte, a płyn obecny w wyrostku jest wytwarzany przez komórki wyściełające go od środka). Wodniak jądra manifestuje się obecnością w mosznie galaretowatej w dotyku masy. Może on zmieniać swoją objętość w ciągu dnia bądź podczas płaczu czy kaszlu (wodniak komunikujący), bądź mieć stały rozmiar niezależnie od pory dnia i aktywności chłopca (wodniak niekomunikujący). Większość wodniaków (ok. 90%) ustępuje samoistnie przed 2. rokiem życia. W pozostałych przypadkach konieczne będzie rozważenie postępowania chirurgicznego. Możliwe jest również operowanie wodniaka w ciągu pierwszych dwóch lat życia, jeśli powoduje on ból i dyskomfort u dziecka. Wodniak jądra u dorosłych Zdecydowana mniejszość wszystkich przypadków wodniaka jądra występuje u starszych dzieci i młodych dorosłych. Niestety przyczyna większości z nich nie jest znana, a część z nich może być spowodowana:skrętem jądra, szypuły, zapaleniem jądra, zapaleniem najądrza, urazem mechanicznym, chorobami przenoszonymi drogą płciową. Wodniak powstały w przebiegu stanu zapalnego wywołanego którąś z wymienionych powyżej patologii zwykle ustępuje po jej wyleczeniu. Jeśli wodniak o nieznanej etiologii nie sprawia dyskomfortu pacjentowi, najczęściej (oczywiście za zgodą pacjenta) nie operuje się go. Jeśli jednak wodniak osiąga duże rozmiary, powoduje ból bądź zwyczajnie jest przyczyną dyskomfortu psychicznego pacjenta, możliwe jest leczenie poprzez chirurgiczne usunięcie wodniaka z zachowaniem jądra. Jeśli nie wodniak jądra, to co? Opisywanie wyżej objawy niekoniecznie muszą świadczyć o wodniaku jądra. Mogą być one symptomem następujących chorób:przepuklina pachwinowa, rak jądra, zapalenie najądrzy, zapalenie jądra, torbiel najądrza, skręt jądra, wodniak najądrza. Wodniak jądra to przypadłość, która u chłopców do 2 roku życia nie powinna wzbudzać niepokoju. Jeśli jednak dziecko odczuwa dyskomfort lub schorzenie to nie ustępuję w późniejszym okresie życia, należy skonsultować się z lekarzem. Źródła: Odpowiedzi na pytania naszych czytelników Potrzebujesz darmowej porady?

wodniak jądra u dziecka operacja